Η παράδοση της νηστείας Παραδοσιακά μετά τα Χριστούγεννα και πριν το Πάσχα, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κατά καιρούς νηστέψει, ή έστω έχουμε προσπαθήσει να νηστέψουμε, για τους δικούς μας λόγους. Άλλωστε, η νηστεία κατά τον Ελλήνο-Ορθόδοξο Χριστιανισμό δεν επιτάσσει τη δεινοπάθεια, αλλά μάλλον μια δοκιμασία πνεύματος και σώματος. Η συνένωση αυτών αποτελεί και το «φρούριο» απέναντι στη λαιμαργία και τις βδελυρές σκέψεις, λόγια και πράξεις. Παράλληλα, η νηστεία μας είναι μοναδική αφού αν τα βάλουμε κάτω, αφορά ένα μεγάλο μέρος του ημερολογιακού χρόνου (περίπου 180-200 ημέρες) και παρουσιάζει αρκετές παραλλαγές. Έτσι, με τα λόγια των αριθμών, η νηστεία της Σαρακοστής διαρκεί 48 ημέρες, των Χριστουγέννων άλλες 40 και του Αυγούστου 15. Οι μέρες αυτές θεωρούνται ημέρες συστηματικής και σχετικά αυστηρής νηστείας. Επιπλέον, περιοδικά νηστίσιμες ημέρες θεωρούνται η Τετάρτη και η Παρασκευή, ενώ σε πολλά μοναστήρια οι μοναχοί νηστεύουν και τις Δευτέρες που αφιερώνονται στους Αγγέλους και στο μοναχισμό (ή «αγγελική ζωή»).
Η Διατροφή της Σαρακοστής και της Μεγάλης Εβδομάδας Διατροφικά τώρα, οι γενικές γραμμές αφορούν την αποφυγή ζωικών τροφίμων , δηλαδή κρέατος, αυγών και γαλακτοκομικών προϊόντων (τυρί, γάλα και γιαούρτι). Ειδικότερα στη νηστεία της Σαρακοστής και την Μεγάλη Εβδομάδα δεν τρώμε κρέας, γαλακτοκομικά προϊόντα, αυγά, ψάρια και ελαιόλαδο. Βέβαια ψάρι επιτρέπεται στις 25 Μαρτίου (όπου το παραδοσιακό γεύμα είναι μπακαλιάρος σκορδαλιά) και την Κυριακή των Βαΐων, ενώ ελαιόλαδο μόνο τα Σαββατοκύριακα. Στη θέση των παραπάνω συνιστώνται όσπρια, φρούτα, λαχανικά, θαλασσινά, χόρτα, ψωμί, πατάτες και περιστασιακά, ζυμαρικά ή και κάποιο νηστίσιμο γλυκό (χαλβάς, παστέλι). Επιτρέπεται κιόλας λίγο κρασί με το φαγητό, μέχρι ένα ποτήρι αν θέλουμε να μιλήσουμε με διαιτολογικούς όρους. Με μια πρώτη ματιά αντιλαμβανόμαστε πως η νηστεία πριν το Πάσχα συνιστά μια διατροφή φτωχή σε κορεσμένα λίπη και χοληστερόλη και πλούσια σε μονοακόρεστα λίπη, φυτικές ίνες και βιταμίνες. Τι σημαίνει αυτό για τον οργανισμό μας;