Σύνδεση με την πηγή.
Το να επιχειρήσεις να ελέγξεις, εκβιάζοντας με πολλούς τρόπους, ένα συγκρότημα εφημερίδων που παραδοσιακά ανήκει στο χώρο, ας πούμε του προοδευτικού κέντρου, της προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης με όλα τα προβλήματα του, με όλες τις αντιφάσεις του μέσα από εκβιασμούς και πιέσεις, ποινικές, χρηματοοικονομικές, πολιτικές, νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο δεν το ανέχεται μια σύγχρονη πλουραλιστική δημοκρατία υποστήριξε μιλώντας στον 9.84 ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί να μας αφήσει ήσυχους και ήρεμους και για αυτό υπάρχει αυτή η αντίδραση προσέθεσε υπογραμμίζοντας ότι οι εφημερίδες ανήκουν στην ιστορία τους, το κοινό τους, στους αναγνώστες τους, στους δημοσιογράφους και τους συνεργάτες που παράγουν αυτό το διανοητικό προϊόν. Οι εφημερίδες έχουν μια τεράστια άυλη υπεραξία, όπως η υπεραξία του Βήματος και των Νέων. Και αυτό δεν μπορεί να το ελέγξει κανένα σύστημα εξουσίας, όσο και αν επιχειρήσει.
Κανονικά δήλωσε ακόμα ο κ. Βενιζέλος οι ίδιες οι τράπεζες, οι οποίες έχουν έννομο συμφέρον να προστατεύσουν την περιουσία τους, επειδή είναι υπέγγυα σε σχέση με τις δανειοδοτήσεις, πρέπει να προστατεύουν την άυλη σημασία, την άυλη αξία που έχουν τα αγαθά αυτά.
Δηλαδή οι τίτλοι, μαζί με ό,τι αυτό συνεπάγεται, συμπεριλαμβανομένης και της αίσθησης ότι υπάρχει ένα δημοσιογραφικό και εκδοτικό κριτήριο που καθορίζει τη γραμμή και τον τρόπο και δεν υπάρχει ένα πολιτικό κριτήριο, το οποίο τελικά υπαγορεύεται από το Μέγαρο Μαξίμου και τελεί υπό τον έλεγχο των κυβερνώντων. Γιατί αυτό καταλύει τις θεμελιώδεις ισορροπίες που έχει η σχέση τύπου και εξουσίας.
Τόνισε ακόμα ότι το να επιτίθεται ένας Πρωθυπουργός, ένας Αρχηγός κόμματος, ένας πολιτικά ισχυρός παράγων στις εφημερίδες, είναι ένα φαινόμενο που το βλέπουμε και σε άλλες χώρες ως μια ακραία εκδήλωση λαϊκισμού, ως μια ακραία εκδήλωση εθνικολαϊκισμού. Μια από τις μορφές με τις οποίες εκφέρεται η εθνικολαϊκιστική εξουσία είναι η επίθεση απέναντι στον Τύπο.
Η κατάλυση της αξιοπιστίας του Τύπου. Μετατρέπει ο πολιτικός τον Τύπο σε αντίπαλό του και αυτό, στην πραγματικότητα, μειώνει την πειστικότητα, την αξιοπιστία των οργανισμών ενημέρωσης και δημιουργεί πολύ σοβαρά προβλήματα πολιτικής πολυφωνίας. Το βλέπουμε αυτό, όταν ο νεοεκλεγμένος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών κ. Τράμπ αρνείται να δώσει μια ερώτηση στο CNN και λέει ότι εσείς είστε fake news. Αλλά, δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουμε.
Αναφερόμενος στο ρόλο του κ.Μουλόπουλου ανέφερε ότι δεν πρόκειται για την επιστράτευση ενός δημοσιογράφου που έχει μία παράδοση στον οργανισμό Λαμπράκη. Εγώ δεν έχω τίποτα προσωπικό με τον κ. Μουλόπουλο. Μπορώ να πω ότι έχω μία πολύ συμπαθητική εικόνα. Θεωρώ ότι είναι ένας πολύ καλός επαγγελματίας. Αλλά είναι εξ απορρήτων του Πρωθυπουργού. Είναι, μέχρι χθες, ο Πρόεδρος του Δ.Σ της Αυγής. Είναι ένας άνθρωπος που παίζει καθοριστικό ρόλο στην άσκηση της εξουσίας, έστω από παράπλευρες θέσεις, αλλά πολύ σημαντικό ρόλο. Ποιος μπορεί να πειστεί ότι αυτή η μετάκληση του για να αναλάβει την προσπάθεια διάσωσης του συγκροτήματος είναι αθώα και δεν είναι μία προσπάθεια πολιτικού και οικονομικού και επιχειρηματικού ελέγχου επί του συγκροτήματος;